آقای کروبی به داشتن شواهد ومستندات کافی برای این ابراز نظر ونگارش نامه دردمندانه اشاره کرده اند .دربرخی سایت ها ی خبری هم نمونه های ازاین گونه آزار های ضد بشری مورد یاد آوری قرار گرفته وگزارش های نگران کننده ای انتشار یافته است .اگر بخواهیم تدبیر وخرد را پایه کار قرار بدهیم نباید در برابر این گونه خبرها وگزارش ها حتی گزارش های بی نام ونشان بی توجهی پیشه کنیم .اینکه انتظار داشته باشیم آقا ی لاریجانی بلافاصله به تأیید نامه آقای کروبی بپردازند چندان درست نیست ولی رد فوری وبدون بررسی هم چاره کار نیست . بررسی همه ابعاد حادثه وفراهم آوردن شرایط ایمن وبدون خطر وفضای خالی از تهدید برای گرد آوری اطلاعات وآن گاه اظهار نظر کردن به تدبیر نزدیک تراست . این که آسیب دیدگان از ترس وبه دلیل تهدیدهای انجام شده نتوانند به جایی پناه ببرند ودرد خودرا باز گو کرده ودادخواهی کنند .مسأله ای نیست که بتوان به سادگی از آن گذر کرد .
یداله اسلامی:
داستان بازداشت ها ی غیر قانونی با موضوع شکنجه های جسمی وروانی ومرگ باز داشت شدگان پایان نیافت.بلکه موضوع آزار های جنسی به موضو عی نگران کننده تبدیل شد ه است .اگر چه نامه آقای کروبی به آقای هاشمی سبب توجه بیشتر افکار عمومی به این مقوله شد ولی این تنها روایت از این رخداد شوم وشرم آور نبود. .اگر درهرجای دنیا خبری هر چند نادرست از این گونه منتشر شود همه نهادهای قدرت وحکومت با بسیج امکانات و با بهره گیری ازتوان اطلاعاتی خود وبه میدان فراخواندن رسانه های گروهی سعی در روشن شدن ابعاد حادثه نموده ومجازات آشکار دست اندرکاران احتمالی آن رخداد را اولویت نخست خود قرار می دهند وتلاش می کنند که پاسخ قانع کننده ای به ابهامات وایرادات بدهند.قانع کردن افکار همگانی با ارائه دلیل وسند اولویت نخست آنها خواهد شد .حمله تند آقای شریعتمداری اگر چه رفتاری نادرست است ولی کاری درحوزه رسانه ای است که با نامناسب ترین شکل مخالفت خودرا با موضع گیری آقای کروبی بیان می کند .البته از آنجا که روزنامه کیهان جایگاه ویژه ای دارد از این یاد داشت تفسیرهای دیگری به عمل می آید . ولی یک روز نامه نگار باید این آزادی عمل را داشته باشد که برداشت های خودرا به همانگونه که می خواهد باز تاب دهد .امری که خوشبختانه کیهان به خوبی از آن برخوردار است .وسایر نویسندگان وروزنامه نگاران از این امکان بی بهره اند .............................
اما آقای لاریجانی درجایگاه ریاست مجلس جایگاه حقوقی متفاوتی دارند وباید پیامدهای اظهار نظرهای خودرا نیز در نظر داشته باشند .اما آقای لاریجانی بدون توجه به این نکته آشکارا به تکذیب موضوع پرداخته وآن را انکار می کند .پرسش این است که این نوع موضع گیری ویا انکار کردن ها بر چه پایه ای وبه کدام دلیل است ؟ آنچه بیش از هرچیزی جلب توجه می کند این است که بسیاری از دست اندرکاران راحت ترین کار یعنی انکاررا بر می گزینند .با این اقدام راه برای بررسی ها را بسته واظهارات پیشاپیش آنها درنتیجه بررسی ها ی احتمالی اثر خواهد گذاشت واز دیگر سو خطاکاران احتمالی به پشتیبانی برخی از نهادهای قدرت دلگرم خواهند شد ودر نهایت این موضع گیری ها نا خود آگاه برخی از این آقایان را در گروه تجاوز کنندگان به حقوق عمومی قرار می دهد .هرچند امکان بررسی وباز دید از برخی از بازداشتگاه ها ویا دیدار با گروهی از زندانیان سیاسی برای گروه حقیقت یاب مجلس هم فراهم نشده است ولی رسالت ووظیفه مجلس به عنوان تنها نهاد مجاز به قانون گذاری و دارای حق تحقیق وتفحص در همه امور مملکت نباید به آسانی از یاد برده شود .وهمه اعتبار نهاد های حکومت نباید دستخوش آسیب وویرانی گردد.
آقای کروبی به داشتن شواهد ومستندات کافی برای این ابراز نظر ونگارش نامه دردمندانه اشاره کرده اند .دربرخی سایت ها ی خبری هم نمونه های ازاین گونه آزار های ضد بشری مورد یاد آوری قرار گرفته وگزارش های نگران کننده ای انتشار یافته است .اگر بخواهیم تدبیر وخرد را پایه کار قرار بدهیم نباید در برابر این گونه خبرها وگزارش ها حتی گزارش های بی نام ونشان بی توجهی پیشه کنیم .اینکه انتظار داشته باشیم آقا ی لاریجانی بلافاصله به تأیید نامه آقای کروبی بپردازند چندان درست نیست ولی رد فوری وبدون بررسی هم چاره کار نیست . بررسی همه ابعاد حادثه وفراهم آوردن شرایط ایمن وبدون خطر وفضای خالی از تهدید برای گرد آوری اطلاعات وآن گاه اظهار نظر کردن به تدبیر نزدیک تراست . این که آسیب دیدگان از ترس وبه دلیل تهدیدهای انجام شده نتوانند به جایی پناه ببرند ودرد خودرا باز گو کرده ودادخواهی کنند .مسأله ای نیست که بتوان به سادگی از آن گذر کرد .
اگر درست بنگریم هم دستگاه قضایی به عنوان نهادی که باید پاسدار حقوق ومدافع مردم باشد وهم نیروی انتظامی که باید تأمین کننده امنیت مردم باشند به درست ویا نادرست نتوانسته اند نقش امین مرد م را ایفا نمایند . اگر مجلس هم نتواند صدایی هرچند ضعیف از دردها وشکایت ها ونگرانی ها ی مردم را بازتاب دهد که حساب با کرام الکاتبین است .
این رسم نا میمونی است که واکنش بسیاری از دست اندرکاران اداره کشور به رخدادها وخبرها تنها بسنده کردن به تکذیبی است که کسی را هم قانع نمی کنند وخود انکار کنند گان هم برای ابراز نظر خود دلیل وبرهان کافی ندارند .
امروز درباره آنچه در بازداشت گاه ها وبه ویژه کشتارگاه کهریزک رخ داده است حرف وسخن بسیار است .ورفتار برخی از بلند پایگان نیروی انتظامی دربرخورد با جوانان بازداشت شده به گونه ای است که چشم بستن بر آنها تنها به گسترش بی اعتمادی منجر خواهد شد .آیا بهتر نبود گروهی از حقوقدانان ووکلای مستقل همراه با نمایندگانی از مجلس وفعالین حوزه های اجتماعی وحقوق بشر با پرهیز از جهت گیری های سیاسی به بررسی دقیق همه گزارش ها وخبرها پرداخته وبا ارائه گزارشی کامل به نگرانی های مردم پاسخ داد ه وبرخورد با خطاکاران احتمالی در هر رده وهر جایگاهی را راهی برای برون رفت از مشکلات قرار می دادند .
به هرحال نامه آقای کروبی وگزارش هایی که دراین زمینه انتشار یافته است شایسته توجه بیشتر ودقیق تر است ونمی توان به سادگی از آنها گذشت وبر انها چشم بست ..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر