تا روز قدس - می‌آییم تا مادران داغدار را تسلی باشیم

ندا و سهراب و ترانه، نمونه‌هایی هستند از لاله‌های پرپر شده راه وطن، راه آزادی وطن و راه استقلال وطن. اما آنها هستند و ما را نظاره می‌کنند تا شاهد باشند که چگونه مادران و پدرانشان را تسلی می‌دهیم، آنگاه که با قدمهای سبزمان در روز قدس به استقبالشان می‌رویم، شاخه گلی نثارشان می‌کنیم و می‌گوییم ما همه فرزند شماییم، ما همه نداییم، ما هم سهرابیم، ما همه فرزندان ایران هستیم.



یادتان باشد وقتی در خیابان‌های ایران عزیز گام برمی‌دارید و می‌گویید الله اکبر، به یاد عزیزان از‌دست‌رفته‌مان هم باشید، آنها که رفتند تا ما قدر بودن را بدانیم، قدر نفس کشیدن در خاک این سرزمین مقدس، قدر قدم گذاشتن در راه آزادی و آزادگی، آنها رفتند و با رفتنشان و با خون سرخشان، تفاوت سبزی و سیاهی را به ما آموختند، سیاهی یعنی مرگ، خاموشی و نیرنگ، و سبزی یعنی جاودانگی، یعنی ماندگاری و عشق به زندگی.

می‌آییم تا سیاه‌دلان بدانند و ببینند خون سرخ عزیزانمان این نهال سبز را چگونه آبیاری کرده؛ می‌آییم تا ثابت کنیم ندا و سهراب تا افق‌های بی‌نهایت در این سرزمین جاودانه هستند، می‌آییم تا ببینند چطور نداها و سهراب‌ها این سرزمین را با دستان سبزشان دوباره می‌سازند، می‌آییم تا حس قشنگ با هم بودن را تجربه کنیم، می‌آییم تا بگوییم چو ایران نباشد تن من مباد، می‌آییم تا بگوییم: خدایا، ما تنها تو را داریم و تنها از تو یاری می‌جوییم، می‌آییم تا گام‌هایمان ثابت کند بودنمان را، می‌آییم تا مشت‌های گره‌کرده‌مان ثابت کند ایمانمان را، می‌آییم تا بدخواهان گمان بد نبرند و بیش از این داغدارمان نکنند، می‌آییم تا به پدران و مادران در بند بگوییم فرزندانتان را تنها نمی‌گذاریم، می‌آییم تا به جوانان در بند بگوییم پدران و مادرتان را چون عزیزان خودمان دوست داریم، می‌آییم تا بگوییم ای ایران عزیز از ما فرزندانت دلشاد باش، ما تو را باز پس خواهیم گرفت.


منبع: green-islam.blogfa.com