اجازه ندهیم به پدر یک شهید جنبش سبز توهین کنند

سهراب:



بریده باد قلمهای مسموم کودتاچیان که بیاری تفنگها و باتومها و کهریزکها و تجاوزات و جنایاتشان آمده تا بخیال خودشان در صفوف ملت تفرقه بیاندازند.
​ ​ ​

این قلمهای مسموم تلاش دارند تا به هر طریقی شده افراد و گروهها را به کوچکترین بهانه ای هم که شده رودرروی یکدیگر قرار داده تا از محل دعوای آنها دیگران دلسرد شوند. برای اینکه لبه تیز حملات را از رهبر و سایر فرماندهان کودتا منحرف کنند هر روز یک سیبل جدید ابداع و بعنوان هدف در معرض تیر قرار می دهند. از هنرمندان و ورزشکاران گرفته تا کارمندان و افراد جزئی که چاره ای بجز اطاعت از دستور ندارند.
​ ​ ​

اخیراً هم بنام جنبش سبز شروع به لجن پراکنی بر علیه پدر شهید محسن روح الامینی کرده اند. جنبش سبز نه اهل توهین است و نه اخلاق انگ زدن را دارد. جنبش سبز بزرگترین اختلافش با حکومت اعتراض به رفتار حذفی حکومت است که هر تفکر و جریان و فردی را صرفاً بجرم اینکه افکار و رفتارش مطابق با خواست حکومت نیست انگ زده و مورد توهین قرار داده و حذف می کند. سیستم نمره دهی حکومت صفر یا بیست است و فقط همین دو نمره را بلد است، جنبش سبز نمره ایده آل را بیست می داند ولی در عین حال هر نمره ای بالاتر از صفر را نیز محترم شمرده و تشویق به پیشرفت می نماید.
​ ​ ​

مسلماً خونخواهی شهید محسن در وهله اول به پدرش دکتر روح الامینی بازمی گردد، در عین حالی که مسئولیت بر دوش همه ما نیز هست. ایشان نیز تا کنون با روش خودشان در این مسیر حرکت کرده اند. ابتدا که نحوه شهادت و دهان خرد شده شهید محسن را افشاء کردند و پس از آن نیز اعلام نمودند که محسن ما رفته و دیگر باز نمی گردد، محسن های دیگر را دریابید.
​

شهید محسن روح الامینی نقطه شکاف و اختلاف سرداران با رهبری است و بهمین دلیل هم دفتر رهبری با اصرار فراوان وی را برای ملاقات عمومی بهمراه اساتید دانشگاه نزد رهبر برد تا آنچه به او گفته بودند بگوید ولی وی شجاعانه آنچه نباید می گفت را گفت: «صبر بر اين مصيبت‌ ها، به معنای تحمل ظلم نیست. برخی گمان می‌ كنند ما كه از نظام دفاع می ‌كنيم، از حقمان هم می‌گذريم. خون‌ خواهی در رابطه با عزيز از دست‌ رفته ما - محسن ما ـ به عهده نظام است؛ جوانی بوده در اين جامعه كه نظام در خون‌ خواهی او مقدم است.» به هر حال نظام اگر بخواهد خونخواهی کند باید مسائل جدیدی را برای عموم باز کند که منجر به آبروریزی بیشتر خواهد بود، گرچه اگر بنا بر خونخواهی بود تا بحال ترتیب اثری داده بودند.
​ ​ ​

دکتر روح الامینی بهترین روش را برگزیده و خونخواهی فرزندش را بر عهده نظام گذاشته و در عین حال در حضور عموم از رهبر تقاضای قصاص قاتلان فرزندش را نمود. این گوی و این میدان. رهبر بفرمایند قاتلان را پیدا کرده و قصاص نمایند.
​ ​ ​

برای رهبر کاملاً روشن است که قاتلان چه کسانی هستند ولی دست زدن به آنها موجب افشای بسیاری مسائل خواهد شد که فقط رسوائی بیشتر نظام را بدنبال خواهد داشت.
​ ​ ​

همین موضع گیری پدر شهید روح الامینی سبب شد که از فردای این دیدار، حمله های مسموم و توهین های بی دلیل به وی از جانب قلمهای مزدور آغاز شود. شروع کنندگان اهانتها از ستاد کودتا بودند و امکان دارد برخی افراد نیز ناخواسته آنرا دنبال کرده باشند.
​ ​

​ اجازه ندهیم به پدر یک شهید جنبش سبز توهین کنند.