کاوه میرکاظم:
پخش گزارش جنایات کهریزک از شبکه دوم تلویزیون دولتی ایران دروغ های فرماندهان عالی رتبه نیروی انتظامی را فاش کرد. آن چه در این گزارش گفته شد تناقض آشکاری با اظهارات قبلی مقامات مسوول دارد.
نخست: عزیزالله رجب زاده، فرمانده نیروی انتظامی شهر تهران در نشستی مطبوعاتی اعلام کرده بود که «هيچكس در كهريزك كشته نشده است». (خبرگزاری ایسنا ۷ شهریور ۱۳۸۸) در گزارش تلویزیونی اما پدر دو تن از جان باختگان کهریزک یعنی محمد کامرانی و محسن روح الامینی سخن می گویند و به دنبال خونخواهی عزیران از دست رفته خود هستند. سردار رجب زاده دروغ گفته است. او به صراحت تاکید کرده که «به طور مرتب از طريق مسئولان بازداشتگاه کهریزک در جريان گزارشها بوده است». به عبارت دیگر سردار رجب زاده در جریان شرایط غیر انسانی این بازداشتگاه و شکنجه و ضرب و شتم متهمان قرار داشته است. او باید در باره دروغ خود و مسوولیتی که در این زمینه داشته پاسخگو باشد. دروغ سردار رجب زاده فقط محدود به این یک مورد نیست. او گفته که «سلولهاي بازداشتيهاي پس از انتخابات هم از سلولهاي اراذل و اوباش جدا بوده است». این ادعای او در تناقض با سخنان سردار محمود تشکری رییس بازرسی کل نیروی انتظامی در گزارش پخش شده تلویزیونی است که از انتقال ۲۵ تن از افراد موسوم به اراذل و اوباش به بند بازداشت شدگان خبر می دهد. سردار تشکری با خونسردی و به راحتی از جا دادن ۱۴۵ بازداشتی در یک بند ۷۰ متر مربعی خبر می دهد و حتی در جواب تعجب گزارشگر تاکید می کند که بله! مساحت بند ۷۰ متر مربع بوده است. تصورش را بکنید که ۲۵ نفر دیگر هم به این تعداد اضافه کنند. ۷۰ متر مربع برای ۱۷۰ نفر! یعنی به هر نفر چیزی حدود ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر فضا می رسیده است. سردار تشکری قطعا اگر با چنین موقعیتی روبرو بود این گونه با خونسردی از آن صحبت نمی کرد. تشکری از نگهداری بازداشت شدگان برای مدت سه روز در کهریزک خبر می دهد در حالی که در همان گزارش تلویزیونی یکی از بازداشت شدگان می گوید که برای پنج روز در کهریزک زندانی بوده است.
دوم: سردار اسماعیل احمدی مقدم، فرمانده کل نیروی انتظامی مرگ چند تن از بازداشت شدگان را در کهریزک پذیرفته است. این هم شاهدی دیگر بر دروغ گویی سردار رجب زاده است. سردار احمدی مقدم یک روز پیش از مراسم تحلیف احمدی نژاد در گفت و گوی مستقیم تلفنی با اخبار شبکه اول تلویزیون مدعی می شود که «در مورد قضيه مرگ مرحوم روح الاميني ، شايعه نمودند كه ايشان بر اثر وارد آمدن ضربه ، مرحوم شده اند !؟ اما بعد از تحقيقات توسط پزشكي قانوني مشخص گرديد كه اين اخبار واقعيت ندارد.» در گفت و گوی مطبوعاتی دیگری فرمانده کل نیروی انتظامی چنین می گوید: «هیچ زندانی بر اثر ضرب و شتم جان خود را از دست نداده است. فوت شدگان بر اثر بیماری ویروسی [مننژیت] در این بازداشتگاه جان باخته اند». (روزنامه اعتماد ۱۹ مرداد ۱۳۸۸) اظهارات احمدی مقدم توسط پدر محمد کامرانی در گزارش تلویزیونی تکذیب شد. پدر این جانباخته کهریزک به صراحت گفت: «علیرغم جوابیه کارشناسی پزشکی قانونی که مرگ را در اثر ضرب و شتم شدید می داند اما برخی افراد آن را ناشی از مننژیت اعلام می کنند. باید به اظهارات غیرمسوولانه این افراد رسیدگی شود. آنان به استناد چه موارد کارشناسی چنین ادعایی می کنند؟» در مورد محسن روح الامینی نیز خبرگزای مهر در تاریخ ۹ شهریور به نقل از پزشکی قانونی خبر داد که مرگ او «ناشی از شرایط بد نگهداری، ضربات متعدد و اصابت جسم سخت» در کهریزک بوده است. یک چیز کاملا مشخص است: سردار احمدی مقدم دروغ گفته است.
سوم: بازداشتگاه کهریزک به دستور رهبر جمهوری اسلامی و به دلیل «نداشتن استانداردهای لازم برای نگهداری زندانیان» بسته شد. سردار محمود تشکری رییس بازرسی کل نیروی انتظامی، در گزارش تلویزیونی اخیر به راحتی تایید می کند که «این بازداشتگاه مخصوصا برای اراذل و اوباش ساخته شده است. آنان جیره غذایی مخصوص خود را داشته اند. وضعیت بهداشتی فوق العاده بد بوده و شرایط غذایی نامطلوب بوده است.» او طوری با خیال راحت سخن می گوید که انگار از این به بعد نیز همچنان همین رفتارها باید با افراد موسوم به اراذل و اوباش باید صورت بگیرد. در حکم رهبر، گفته نشده که کهریزک فقط برای بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات غیراستادارد بوده است. شرایط این بازداشتگاه کلا غیراستاندارد بوده است. مواردی که سردار تشکری با افتخار از آن ها برای «سختی کشیدن» اراذل و اوباش نام می برد. همه مواردی غیراستاندارد است. چنین اقداماتی در هیچ جای دنیا و با هیچ کسی پذیرفته نیست. در هیچ کجای قوانین جمهوری اسلامی ایران و هیچ کجای فقه و شرع نیز مجوز چنین برخوردهایی با هیچ کس حتی اگر اراذل و اوباش باشند، داده نشده است. در یک کشور آزاد و دموکراتیک مسوولان چنین اقداماتی به شدت مجازات و تنبیه خواهند شد. دادگستری استان تهران مدارک غیرقابل تردیدی منتشر کرده است که نشان میدهد بازداشتگاه کهریزک از حدود دو سال پیش از سوی برخی مقامهای قوه قضائیه «غیراستاندارد» شناخته شده بود. اسناد منتشر شده از سوی دادگستری همچنین نشان میدهد که راهاندازی بازداشتگاه کهریزک غیرقانونی بوده و این بازداشتگاه تحتنظر اداره کل زندانها نبوده است. درخواست دادگستری برای آن که متهمان کهریزک به بازداشتگاههای قانونی تحویل داده شوند، اجابت نشده است. (خبرگزاری ایلنا ۱۲ مرداد ۱۳۸۸)
سوله کهریزک با هماهنگی سعید مرتضوی دادستان سابق تهران و احمدرضا رادان، رییس پلیس تهران برای نگه داری افراد موسوم به اراذل و اوباش راه اندازی شد. این دو نفر باید در برابر شکنجه هایی که در این بازداشتگاه بر «انسان ها» اعمال شده حتی اگر این انسان ها اراذل و اوباش بوده اند، پاسخگو باشند. سردار احمدی مقدم، فرمانده کل نیروی انتظامی کشور کاملا در جریان این اتفاقات در طول دو سال گذشته خبر داشته و از آن ها حمایت کامل کرده است. او باید پاسخگو باشد. سردار محمود تشکری، رییس بازرسی کل نیروی انتظامی که با افتخار از شکنجه هایی که بر اراذل و اوباش در بازداشتگاه کهریزک اعمال شده سخن می گوید، باید پاسخگو باشد. و چطور است که «مقام معظم رهبری» پس از دو سال و در حالی که بارها گزارش هایی از شکنجه زندانیان در کهریزک منتشر شده بود و حتی دادگستری تهران این بازداشتگاه را غیراستاندارد خوانده بود، حالا دستور تعطیلی آن را صادر کرده است؟ مگر او ولی فقیه و آیت الله نیست. در کجای اسلام چنین رفتارهایی اجازه داده شده است؟
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر