اصلاح، هدف نهايي منتقدان

سیدحسین مرعشی
جريان اصلاحات جريانی است که در حال حاضر و با توجه به شرايطی که اکنون وجود دارد می تواند در پايداری و ثبات نظام و کشور تاثير بسزايی داشته باشد. حتی به جرات می توان گفت جريان اصلاح طلب تنها جريانی است که می تواند در پايداری و ثبات نظام موثر باشد.



بدون فعالیت های سیاسی اصلاح طلبان نظام و کشور با مشکل مواجه خواهد شد. بنابراین بهتر است دولت از گسترش فعالیت های سیاسی اصلاح طلبان حمایت کند چرا که اگر چنین نکند خطرات زیادی آینده کشور را تهدید می کند. عمده این خطر گرفتار شدن برخی نیروها مخصوصاً نسل جوان در دام اپوزیسیون هایی است که خارج از نظام وجود دارند. آنها به اصلاح نمی اندیشند بلکه تنها به دنبال تغییر ساختار سیاسی کشور هستند. این مساله به صلاح کشور و ملت ما نیست.

در چند ماه اخیر نیز مدافعان فکری و شکلی نظام نشان دادند سیاست و منافع نظام را به خوبی درک نمی کنند و معنای درستی از منافع نظام ندارند. من برخلاف آنها فکر می کنم اگر نظام بخواهد عاقلانه و منطقی با جریانات برخورد کند باید از اصلاح طلبان حمایت کند. حاکمیت باید به تعامل سازنده و جبران مسائل و مشکلات مردم و اصلاح طلبان بپردازد و زمینه بهبود اوضاع سیاسی، اجتماعی و داخلی کشور را فراهم کند. حاکمیت باید از عمیق تر شدن شکاف حاکمیت و ملت و حاکمیت و نخبگان پیشگیری کند. آنچه باید در نظر گرفت این است که این کلیت ماجراست.

شخصیت های اصلاح طلب موثر مثل آقایان موسوی، خاتمی و کروبی، چه روحانی و غیرروحانی و نخبگان جامعه در قشرهای مختلف و چه بدنه وسیع دانشجویی کشور باید متوجه سرمایه یی که دارند باشند. منظور از سرمایه، اعتماد بخش وسیعی از مردم به حاکمیت و دولت است. از سوی دیگر باید این نکته را یادآور شد که هرگونه تعللی در تشکیل و گسترش فعالیت های سیاسی جایز نیست. اصلاح طلبان نیز باید با انسجام و تعامل با یکدیگر فعالانه مسیر خود را ادامه دهند. یکی از اقدامات مفیدی که در این زمینه صورت گرفته شکل گیری تشکیلات راه سبز است.

این تشکیلات اعم از تشکیلات راه سبز که تاکنون به صورت جنبشی اجتماعی بوده تا تشکلات مهم دیگر باید به فعالیت جدی ادامه دهد. تعلل در این گونه اقدام ها به نظر نوعی ناسپاسی است. ملت ایران باید به شخصیت هایی که در کشور هستند اعتماد کند و مطمئن باشد این افراد قصد اصلاح برخی امور را دارند. در این میان نباید فراموش کرد هیچ قشر و گروه اصلاح طلبی قصد براندازی یا عوض کردن نظام را ندارد بلکه تمام هدفش اصلاح و اجرای صحیح قوانین است.

برخی از ابزار پاسداری از سرمایه اجتماعی اکنون در اختیار دولت است و پشتوانه مهمی برایش محسوب می شود. می توان گفت شایسته تر است احقاق حقوق ملت از مسیرهای کم هزینه تری پیگیری شود زیرا اگر چنین اتفاقی رخ ندهد و حقوق ملت پیگیری نشود اتفاقات خوبی را در آینده نمی توان پیش بینی کرد.

ممکن است در آینده شاهد وضعیت نامطلوبی باشیم که موقعیت کشور را تضعیف کند. حتی ممکن است مردم دچار سرخوردگی شوند و نتیجه این سرخوردگی فرو رفتن مردم در لاک خود است. این نیز یکی از ضربه های بزرگ برای کشور و نظام ما محسوب می شود و خسارات جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت. اصلاح طلبان وظیفه دارند تمام توان و نیروی فکری شان را در جهت تامین منافع مردم به کار گیرند تا هزینه های سنگینی برای مردم در برنداشته باشد.

در کشورهایی که با سیستم باز هدایت می شوند حرکت های اجتماعی به خوبی نمایان می شود و با برگزاری رفراندوم و نظرخواهی از مردم مشکلات حل می شود اما در سیستم بسته صدای ملت شنیده نمی شود و رفراندوم آنچنان معنایی ندارد. در ایران سیستم نظام بسته عمل نمی کند چون ابزار نظام بسته موجود نیست و جامعه ما میل به تکثر و تعاطی افکار دارد.