نجوای نی

سیاوش:

تقدیم به ایرانیان پاك سرشت


بشنو از نی، چون حكایت می كند وز خیانت‏ها، شكایت می كند

ازنظرها، چون دمان گردیده اند رأی ما را، نیمه شب دزدیده اند!

مردمان را، بی‏خرد انگاشتند خلق را، همچون حشم پنداشتند!

بركه گویم این روایت، ازجفا؟ شادمانی، بر غمی بی انتها

گنده‏ماهی را، بمالندش نمك وای از آن روزی كه گندد، خود نمك!

چارسال، خون برجگر انباشتیم این همان عدل است كه می پنداشتیم؟!

چند گوئی ناسزا، بهر فلك؟ رو كنون برخواه، حقایق از ملك

گفتمان میزان، كه رأی ملت است این نظرخواهی ، مگر جز خفت است؟!

احمدی ماه است و رهبر آسمان! كیست كو شك داردش؟ بر خیز هان!

چون كه پنداری، جماعت را حمار میدهی آمار كذب، بر نفع یار

هر زمان بستید، به ناف ما دروغ! نك نماندست، مدخلی بهر فروغ

موسوی یكدم بشد، احمد نژاد! ای دو صد نفرین، براین نیرنگ باد!

مردمان عاری، ز ایمان و ر یقین كو؟ كجاست آن دادرس، حبل المتین؟!

ای بزك كرده، تو بهر مردمان چند خواهی خلق را، اندر فغان؟

هاله نورت كنون، كم سو شده! خدعه‏های رهبری هم، رو شده !

شور شورای نگهبان، برملاست نامه اعمالشان پر، از ریا ست !

رهبری پنداردش، ایمن ز اوست جخ نداند، عنتری بی چشم و روست!

اكبر و ناطق كه فرداشان سیاست! بعد از آن، نوبت به ذات كبریاست!

« نقل مریم نك بگو ! ، گویم ترا؟! بر نمایم فسق تو، من خلق را؟!»
«بگم؟!!!! ...بگم؟.......!»

موذ مار یست او، نیمش در زمین! مر حبا الله خیر الخا لقین!

آن هلوكاست، كو همی منكر شدی سود آن بر گو به ملت، كر شدی؟!

آفرین گفتش، رژیم صهیونیست: «بهترین حامی ما ، دیگر كسی است؟!»

«هیتلرملعون كه كردش، رو سپید !» «شرح دژخیمی ما ، شد ناپدید !»

«بذر مظلومیت ما ، كاشت او! «بیرق داوودمان، افراشت او!»

*********

سرخ گون كردیم، به سیلی خویش را لیك، سپردیمش به قیچی، ریش را

گر كسی دركار خود، نومید بود درعوض، مه واره مان، امید بود!

اقتصادمان، شتر، گاو و پلنگ گام‏های اقتصادی، لنگ لنگ!

زی طرف، از منحنی‏ها سربلند ز آن طرف، نرخ تورم بیست واند!

هر كجا رفتش، بدستش یك كلنگ افتخاری بود آن، مفتش به چنگ!

افتتاحش كرد، دو ریل در یك زمان! آیت الكرسی بخواند، هر كس در آن!

نك كشیده بهرمهدی، راه او! ترسم آخر، افتدش در چاه او!

علم تعبیرت بباید، در نهان تا بفهمی، غیبت صاحب زمان!

گر بدو دادند، رأی موسوی مصلحت بودت، كمی منتر شوی!

گو كه خلق سالار، می باشد نظام حرف حرف رهبر است، وآن یك كلام

23 خرداد 88